Eine Anthologie aus einigen Dichtern der neueren Zeit. Die aufgenommenen Dichter sind
zum Teil Verwandte des Verfassers und werden in Kunstprosa beurteilt, ohne Angaben
zu ihrer Biographie. Dafür werden zu den ausgewählten Gedichten ähnliche oder Bezug
habende Stellen von längerem oder geringerem Umfang sowie Anekdoten und Worterklärungen
angeführt.
الحمد لله الذي نزّه العيون في محاسن المعارف وسرّح الجفون في رياض الادب ... وبعد فيقول
العبد المفتقر ... عثمان الموصللي انّي منذ رتعت وعلمت نفسي، وبرعت وميزت بين يومي وامسي،
الخ
Textende
f. 83a
تصبّرت مغلوبا واني لصابر // كما يفقر الظمآن في البلد القَفْرِ
فرحم الله اياماً ارضعتنا درر درّها // وضمختنا بعبير عنبرها
وعطرها اذا ذكرناها تعلّلنا بعلّها ونهلها وانشدناها
لله ايامنا ما كان احلاها، ونحن في ظلّ امن طاب مغناها
كنا بأهنى اويقات غنمناها، مع الاحبة كانت كلّها عرسا
مضت فواها على ايامنا واها، والحمد لله الخ
