Gedicht über die Rechtsauffassungen des Abū Hanīfa.
Das Gedicht enthält 1347 Verse in Hafīf mit reimenden Halbversen.
Es ist mit einem Kommentar versehen zu den einzelnen Versen.
f. 197a: 2 kleine Versstücke des Verfassers, die nicht zum vorangehenden Text gehören.
kollationiert
f. 2b ( V. 1. 2. 4. 8)
بسم ربّ يَربُّنا ربَّا // وله حمد كل من ربى
لست اعدوه كلما احمد // وتحياته على احمد
نسختي في العيون قِسمان // كاشدّ الجماد جسمان
تورث الحاسدين حِقدَيْنِ // المسماة ذاتَ عقدين
Textende
f. 197a
شبَه العمد ردّ كالردّ // دية ما المجاز للهدّ
نفى شبه العمد لا يرث الزوجان من الدية ورثة المريض اجازوا تصرّفه لا يملكون ابطاله بعد
موته ومسألتا فرائضه ذكرناهما بعد مسائل الشهادات والحمد لله اولا وآخرا الحمد لله على
التمام وللرسول افضل السلام
ziemlich groß, geläufige Gelehrtenhand, deutlich, teilweise vokalisiert
der Text rot
f. 1-24, 174-178a, 184b-185 kleiner
Überschriften meist in großer Schrift, schwarz
